آیا طلا برای بدن مضر است؟

طلا تنها یک فلز گران قیمت و زرد رنگ نیست. در طول سالیان گذشته این ماده توسط پزشکان برای درمان روماتیسم مَفصلی، آسم و بیماری های مختلف دیگر استفاده شده است. اما استفاده ی درمانی از طلا همواره به علت سَمی بودن این فلز برای بدن با محدودیت همراه بوده و اخیرا، داروهای کم خطرتر و با کارآیی بهتری جانشین آن شده اند.

 

 

به گزارش بیگ بنگ، با توجه به تحقیقات منتشر شده در مجله Metallomics مربوط به جولای ۲۰۱۱، تحولی در رابطه با نحوه ی استفاده از طلا در حال شکل گیری است، چون که تحقیقات و بررسی های جدید نشان دهنده پتانسیل های درمانی این فلز، به خصوص در رابطه با بیماری سرطان است.

مکانیزم و روش عملکرد

دانشمندان جهت پیدا کردن بیمارانی که در معرض خطر افزایش یافته در رابطه با عوارض جانبی مصرف طلا قرار دارند، مجبور به بررسی نحوه ی عملکرد این ماده در داخل محیط سلول های بدن شده اند. از یک سو این فلز می تواند باعث تقویت سیستم ایمنی بدن که بسیار فعال است، شود. اما از سوی دیگر، توانایی ایجاد یک پاسخ و روند آلرژیک را هم دارا می باشد(آلرژی پاسخ نامناسب و زیاد از حد سیستم ایمنی به یک محرک است). در نسخه دسامبر ۲۰۰۸ مجله ایمنی شناسی به این نکته اشاره شده که این دو روش فعالیت مخالف هم، با یکدیگر همپوشانی داشته، در حالی که طلای سفید یک سری از سلول های ایمنی مربوط به روند التهاب را سرکوب می کند، اما همزمان عامل تحریک یک سری از سلول های ایمنی دیگر می شود.

آلرژی

یکی از شایع ترین عوارض جانبی استفاده ی درمانی از طلا، واکنش های آلرژیک است. این فلز از طریق اتصال به پروتئین های خاصی در سلول های ایمنی بدن و جلوگیری از ساخت مواد شیمیایی التهابی، بیماری هایی مانند التهاب مفصل را بهبود می بخشد. اما این روند اتصال باعت ایجاد تغییر شکل پروتئینها شده و در ادامه سیستم ایمنی بدن این پروتئین های با اشکال سه بعدی جدید را بیگانه شناسایی می کند و همین روند موجب افزایش ِ واکنش آلرژیک می شود. در بعضی موارد شروع این واکنش ِ آلرژیک حتی تا چند ماه بعد از شروع استفاده از طلا به تاخیر می افتد.

بروز علائم

مسمومیت با طلا می تواند در چندین اعضای مختلف بدن تاتیرگذار باشد. استفاده از ترکیبات این فلز که از راه دهان و خوراکی مصرف می شوند، می توانند موجب اسهال شود. آلرژی به طلا می تواند با خارش، قرمزی سطح پوست و ضایعات پوستی آشکار شود. نارسایی مغز استخوان – که در طول دوره درمانی با طلا شایع است – خود می تواند سبب افت گلبول های قرمز و سفید خونی، موجب کم خونی، اختلالات خونریزی دهنده و موجب عفونت های مختلف شود. در طول درمان همچنین بایستی کارکرد کلیه و کبد تحت نظارت دقیق باشند، زیرا آسیب به این ارگان ها نیز شایع است. هرگونه واکنش به مسمومیت با طلا باید با قطع درمان با این فلز و انجام اقدامات لازم پزشکی برای رفع خطرات مسمومیت پاسخ داده شود.

ملاحظات

سال های زیادی از طلا به عنوان یک داروی سرکوبگر ایمنی استفاده شده است. با اینکه استفاده از این ماده نسبت به گذشته محدودتر شده، اما فرمول ها و ترکیبات جدید این فلز-به عنوان نانو ذرات طلا – برای استفاده درمانی در بعضی بیماری ها مانند روماتیسم مفصلی و سرطان استفاده می شود. اگر فردی به بیماری های کلیوی یا کبدی مبتلا است، دیگر نباید این ماده را به عنوان یک گزینه درمانی انتخاب کند و بهترین منبع برای تعیین ریسک و ملاحظات استفاده درمانی از طلا، تجویز پزشک معالج است.

یرگرفته از سایت بینگ بنگ